%0 Journal Article %T بررسی تحلیلی مقوله انسان شناسی در دین صابئین مندائی %J انسان پژوهی دینی %I مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی (ره) %Z 2251-6024 %A سواری, عزیز %A صفایی مقدم, مسعود %A هاشمی, سید جلال %D 2016 %\ 07/01/2016 %V 12 %N 34 %P 167-188 %! بررسی تحلیلی مقوله انسان شناسی در دین صابئین مندائی %K صابئین مندائی %K انسان شناسی دینی %K کتب دینی مندائیان %K فلسفه خلقت انسان %R %X هدف پژوهش حاضر، بررسی مقوله‌ فلسفی انسان‌شناسی دین صابئین مندائی می‌باشد که به روش سندی و تحلیلی- استنتاجی از منابع اصیل آنان انجام گرفته است. دین صابئین یکی از نخستین ادیانی است که بر پایه عقایدی همچون توحید، نبوت و معاد استوار گشته است و پیروان آن امروزه در جنوب عراق و برخی شهرهای خوزستان به‌آرامی زندگی می‌کنند. قرآن کریم سه بار از صابئین یا صابئون در کنار دیگر ادیان بزرگ الهی نام برده و برخی فقهای مسلمان آنان را در ردیف اهل کتاب معرفی کرده‌اند. در این دین انسان مخلوق خداوند یکتا (هیی ربی قدمایی) و دارای دو بعد مادی (پغرا) و غیر مادی (نشمتا و روها) است. گوهر حقیقی انسان که همان نشمتای اوست، فنا‌ناپذیر و نامیراست و پس از مرگ به مبدأ خود، یعنی جهان نور (آلما دنهورا) باز خواهد گشت. انسان در این دین دارای ارزش و کرامت خاصی است و پس از دمیده شدن نشمتا در پغرای او مسجود فرشتگان گردیده است. همچنین انسان موجودی مختار است و در نتیجه در قبال کارهای خود مسئولیت‌پذیر و پاسخ‌گوست. مطابق آموزه‌های دین مندائی، سرشت انسان ذاتاً پاک است و بر این اساس اعتقادی به گناه اولیه انسان وجود ندارد. فلسفه‌ خلقت انسان شامل عبادت و تسبیح هیی ربی، تعلیم حکمت، رحمت و محبت هیی ربی، نماینده‌ جهان نور در زمین، امتحان و آزمایش او است که می‌توان آنها را از تعالیم مقدس مندائی کشف و استنتاج کرد. %U https://raj.smc.ac.ir/article_20869_386195e0333b1c32e5443c7770b3975d.pdf