%0 Journal Article %T مؤلفه‌های معنایی واژه «فرح» در گفتمان قرآن کریم با تأکید بر روابط هم‌نشینی %J انسان پژوهی دینی %I مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی (ره) %Z 2251-6024 %A خوش نیت, غلامرضا %A صیادی, مصیب %A شوشتری, مهدی %D 2021 %\ 08/23/2021 %V 18 %N 45 %P 177-198 %! مؤلفه‌های معنایی واژه «فرح» در گفتمان قرآن کریم با تأکید بر روابط هم‌نشینی %K هم نشینی %K فرح %K معناشناسی %K خوشی %K بهروزی %R 10.22034/ra.2021.526190.2634 %X یکی از مهم‌ترین محورهای پژوهش قرآنی، کشف و تبیین دقیق معانی آیات و گزاره­های متشابه است و فهم و دریافت معانی آیات قرآن، بدون شناخت و درک معانی واژگان، ممکن نیست؛ بررسی روابط هم‌نشینی ساخت­های مختلف یک واژه به تدوین چارچوبی روشن برای معنای غالبی این ساخت­ها می­پردازد، باتوجه‌به چنین ضرورتی، پژوهش پیش­رو با استفاده از روش توصیفی، تحلیلی و بهره‌گیری از آیات و روایات و تفاسیر امامیه، ضمن بررسی هم‌نشین‌ها و ارتباط واژه «فرح» با واژگانی همچون «اتی»، «سوء»، «فضل»، «نصر» و تحلیل محتوای آن‌ها و سیاق آیاتی که واژه «فرح» در آن‌ها استعمال شده به تبیین معنای فرح، جایگاه آن در قرآن کریم، مفاهیم مرتبط با آن و استخراج وجوه معنایی آن از قرآن کریم پرداخته است، نتایج پژوهش حاکی از آن است که در قرآن کریم، باتوجه‌به سیاق آیات، مفهوم فرح دو معنای متفاوت دارد، «فرح» به معنای خوشی در هم‌نشینی با واژگانی همچون «اتی» و «سوء» بیان‌کننده لذت­های زودگذر و غالباً نتیجة خواسته­های انسانی است؛ اما «فرح» به معنای بهروزی در هم‌نشینی با واژگانی همچون «فضل» و «نصر» و درنتیجه نیاز انسان، شکل‌گرفته و بر برخورداری از ارزش‌های والای انسانی در پرتو ارتباط با خالق هستی و داشتن معنا و هدف در زندگی دلالت دارد. %U https://raj.smc.ac.ir/article_246224_1f7aed24c9849c6d82d6df6b6d90dcac.pdf