TY - JOUR ID - 243009 TI - اخلاق‌ناپروایی و برون‌گرایی انگیزشی JO - انسان پژوهی دینی JA - RA LA - fa SN - 2251-6024 AU - محمدی منفرد, بهروز AD - استادیار گروه اخلاق، دانشکده معارف و اندیشه اسلامی، دانشگاه تهران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 17 IS - 44 SP - 49 EP - 67 KW - انگیزش اخلاقی KW - فرد اخلاق‌ناپروا KW - درون‌گرایی انگیزشی KW - برون‌گرایی انگیزشی DO - 10.22034/ra.2021.116770.2423 N2 - این پژوهش درصدد پاسخ به این پرسش­ها است که: فرد اخلاق‌ناپروا چه کسی است؟ مهم‌ترین عامل وجود او چیست؟ و وجودش، با کدام یک از درون‌گرایی و برون‌گرایی انگیزشی سازگار است؟ به عبارت دیگر، آیا می‌توان گفت وجود فرد اخلاق‌ناپروا نمونه نقضی برای درون‌گرایی انگیزشی بوده و در نتیجه برون‌گرایی انگیزشی درست است؟ یا اینکه می‌توان درون‌گرای انگیزشی بود و در عین حال وجود فرد اخلاق‌ناپروا را سازگار با آن دانست؟ برای پاسخ به این پرسش‌ها ابتدا مراد از درون‌گرایی و برون‌گرایی انگیزشی و دیدگاه مطلوب بر مبنای آرای محمدحسین طباطبایی، عبدالله جوادی آملی و محمدتقی مصباح یزدی روشن می‌شود. درون‌گرای انگیزشی صرف حکم اخلاقی را برای برانگیختن به انجام‌دادن فعل اخلاقی بسنده می‌داند و برون‌گرای انگیزشی وجود عنصری به نام میل را نیز برای برانگیخته‌شدن لازم می‌داند. در نهایت به این نتیجه می­رسیم که وجود افراد اخلاق­ناپروا دشواره­ای پیش روی پذیرش رویکرد درون­گرایی انگیزشی است و این مثال نقض، فرد را به پذیرش رویکرد برون­گرایی انگیزشی سوق می­دهد. برون­گرای انگیزشی با اشکالات درون­گرا مواجه نیست و از مؤیداتی نیز برخوردار است. UR - https://raj.smc.ac.ir/article_243009.html L1 - https://raj.smc.ac.ir/article_243009_6613839a70cf29843e131aea8c192db6.pdf ER -