TY - JOUR ID - 36352 TI - روش‌شناسی مطالعه انسان در حکمت متعالیه گذار به هرمنوتیک صدرایی در مسئله نفس JO - انسان پژوهی دینی JA - RA LA - fa SN - 2251-6024 AU - شریعتی, فهیمه AD - استادیار گروه معارف دانشکده الهیات، دانشگاه فردوسی مشهد Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 16 IS - 41 SP - 161 EP - 177 KW - ملاصدرا KW - نفس KW - انسان‌شناسی KW - هرمنوتیک DO - 10.22034/ra.2019.73739.2048 N2 - یکی از مسائل کلیدی مطرح‌شده در فلسفه ملاصدرا بررسی چیستی، ابتدا و انتهای انسان و ربط آن با وجود حقیقی است. مقاله حاضر با بررسی و تحلیل روش حاکم بر نفس‌شناسی ملاصدرا و ابزاری که وی استفاده کرده در پی کشف راز برتری حکمت متعالیه بر سایر مسلک‌های فلسفی یا تفاوت آن با این مسلک‌ها در انسان‌شناسی است. بررسی آثار گوناگون ملاصدرا به شیوه کتاب‌خانه‌ای و تحلیل محتوا نشان می‌دهد که او در بررسی مسئله نفس (که از مهم‌ترین و کلیدی‌ترین مسائل حکمت متعالیه است)، در کنار برهان (شاکله اصلی مباحث فلسفی در حکمت متعالیه) از ابزارهای دیگری همچون آیات و روایات، تجارب شخصی، شهود، عقاید، نقل و نقد اقوال، تشبیه و تمثیل، تأویل، اشارات و ... استفاده کرده است. روش ملاصدرا در انسان‌شناسی، التقاط، تلفیق و میان‌رشته‌ای نیست بلکه ذهن ذوب‌شده وی در دین و عرفان و اشراف او به فلسفه‌های موجود باعث تحقق هرمنوتیکی‌ترین تقریر از فلسفه قدیم و تبیین متفاوت او از انسان شده است. انسان‌شناسی ملاصدرا بروز حقیقت انسان در منظر و مرئای عقل انسان با رتبه وجودی ملاصدرا و تقویت‌شده با فهم والای انسان کامل است. لذا انسان‌شناسی حکمت متعالیه علی‌رغم استفاده از ابزارهایی همچون وحی و شهود، همچنان به ‌عنوان نوعی روش اصیل عقلی و فلسفی باقی مانده است. UR - https://raj.smc.ac.ir/article_36352.html L1 - https://raj.smc.ac.ir/article_36352_6c19e3bf71465d51dee8a4e1d29d1a97.pdf ER -