TY - JOUR ID - 4677 TI - بررسی کارکرد معنابخشی دین در اندیشه علامه طباطبایی JO - انسان پژوهی دینی JA - RA LA - fa SN - 2251-6024 AU - علمی, قربان AU - چنگی آشتیانی, مریم AD - دانشیار گروه ادیان و عرفان دانشگاه تهران AD - کارشناس ارشد ادیان و عرفان تطبیقی دانشگاه تهران Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 10 IS - 30 SP - 5 EP - 25 KW - دین KW - علامه طباطبایی KW - کارکرد معنابخشی دین KW - جامعه KW - نظریه رهیافت معنا DO - N2 - نیاز روحی انسان‌ها به معنادار نگاه کردن به جهان و زندگی و فرار از بی‌معنایی، و نگاه به دین به‌عنوان عاملی برای معنادار کردن زندگی، افق جدیدی جهت شناخت هرچه بیشتر دین گشوده و رهیافتی جدید به‌نام رهیافت معنا به‌وجود آورده است. این رهیافت با ارائه تفسیری جدید از انسان و دین و ارتباط آن‌دو، معتقد است در شناخت انسان و دین‌ باید به همه ابعاد آن توجه داشت. یکی از ویژگی‌های انسان نیاز به معناست که تنها دین می‌تواند آن را برآورد. بر این اساس، مهم‌ترین کارکرد دین معنابخشی است. علامه طباطبایی که نگاهی درون‌گرایانه به دین دارد، با به‌کارگیری استدلال‌های منطقی و عقلانی، تفسیری از دین و ابعاد گوناگون آن ارائه می‌دهد که به‌گونه‌ای با نظریه رهیافت معنا در توصیف و تبیین دین نزدیک است؛ چنان‌که معنابخشی را مهم‌ترین کارکرد دین می‌داند.   UR - https://raj.smc.ac.ir/article_4677.html L1 - https://raj.smc.ac.ir/article_4677_4c7713f110d66f4669798a3e3c5c7506.pdf ER -