TY - JOUR ID - 4681 TI - تحلیل تطبیقی نقش خودشناسی در معرفت به خدا از دیدگاه ملاصدرا و ابن عربی JO - انسان پژوهی دینی JA - RA LA - fa SN - 2251-6024 AU - رجبی, ابوذر AD - دانشجوی دکتری و عضو هیئت علمی دانشگاه معارف اسلامی Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 10 IS - 30 SP - 89 EP - 113 KW - خود KW - خدا KW - نفس KW - شناخت KW - امتناع KW - ملاصدرا KW - ابن‌عربی DO - N2 - شناخت خود یا نفس آدمی که از آن به خودشناسی یاد می‌شود، از مهم‌ترین مباحثی است که از گذشته‌های دور مورد تأکید فلاسفه و عرفا بوده است. حکما و عارفان مسلمان با الهام‌گیری از آیات و روایات، به‌خصوص حدیث «من عرف نفسه عرف ربه» به طرح مهم‌ترین راه خداشناسی، یعنی راه انفسی که همان خودشناسی می‌باشد، پرداخته‌اند. صدرالمتألهین و ابن‌عربی دو تن از بزرگ‌ترین فلاسفه و عرفای اسلامی در آثار مختلف خود به شیوه‌های گوناگون به خودشناسی و امکان‌پذیری یا عدم امکان شناخت خود اشاره کرده‌اند. ملاصدرا به‌صراحت از امکان‌پذیری خودشناسی سخن می‌گوید. ابن‌عربی نیز با دو تحلیل از شناخت نفس یاد می‌کند؛ گاهی از امتناع شناخت خود سخن می‌گوید و در برخی موارد از امکان‌پذیری آن. در این تحقیق به تحلیل دو نگره صدرایی و ابن‌عربی دراین‌باره می‌پردازیم و با بررسی دقیق روشن می‌سازیم این دو نگره هیچ تفاوتی با هم ندارند. UR - https://raj.smc.ac.ir/article_4681.html L1 - https://raj.smc.ac.ir/article_4681_8382825bcec8f3c7b4d895fb05ec4766.pdf ER -