@article { author = {Najafi, Zeinolabedin}, title = {Terminology of Justice in Imamiyyah Jurisprudence}, journal = {Religious Anthroplogy}, volume = {9}, number = {28}, pages = {141-170}, year = {2013}, publisher = {مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی(ره)}, issn = {2251-6024}, eissn = {2717-2732}, doi = {}, abstract = {Imamiyyah jurisprudents have given various views on the meaning of justice. Generally viewed, their deference can be proposed in three essential fields: 1- those jurisprudents like Sheikh Ansari and Imam Kkomeini have known justice as a fully rooted and stable property, malakah; while some like Vahid Behbahani and the late khoyi have disagreed with them and known their view of many objections; 2- on the famous view of jurisprudents, small sins not being insisted on cannot be counted as a breach against justice; while some like Sheikh Abdolkarim Ha`iri and the late Khoyi have known small sins against justice absolutely; 3- it has been well-known for recent jurisprudents to consider compassion as an essential part of meaning in justice, while some like the author of Jawahir and Imam Khomeini disagree with it as a condition of justice. This paper, studying the proofs of the problem in Quranic verses, traditional and principles and the proofs of the jurisprudents, has proved firstly that justice is malakah, secondly that small sins do not break justice and secondly that compassion cannot be counted a condition for justice.}, keywords = {concept of justice,justice and malakah,justice and small sins,justice and compassion}, title_fa = {مفهوم شناسی واژه عدالت در فقه امامیه}, abstract_fa = {فقهای امامیه درباره مفهوم عدالت آرای گوناگونی ارائه داده‌اند. به‌طورکلی اختلاف آنها دراین‌باره در سه حوزه اساسی قابل طرح است: 1. فقهایی چون شیخ انصاری و امام خمینی، مفهوم عدالت را از قبیل ملکه دانسته‌اند؛ در مقابل، فقهایی مانند وحید بهبهانی و مرحوم خویی، ملکه ‌بودن عدالت را نپذیرفته‌ و اشکالات فراوانی بر آن وارد نموده‌اند؛ 2. مشهور فقها، گناهان صغیره را در صورت عدم اصرار مضر عدالت نمی‌دانند؛ اما در مقابل، برخی از فقها همانند شیخ عبدالکریم حائری و مرحوم خویی، صغائر را به‌‌طور مطلق منافی عدالت دانسته‌اند؛ 3. مشهور فقهای متأخر مروت را در مفهوم عدالت شرط نموده‌‌اند؛ در مقابل، فقهایی مانند صاحب جواهر و امام ‌خمینی مروت را در عدالت شرط نمی‌دانند. در این نوشتار با بررسی دلایل مسئله از آیات، روایات و اصول و بازخوانی کلمات فقها، اثبات شده است که اولاً مفهوم عدالت از قبیل ملکه است؛ ثانیاً ارتکاب صغائر به عدالت لطمه‌ای نمی‌زند؛ ثالثاً مروت در عدالت شرط نمی‌باشد.}, keywords_fa = {مفهوم عدالت,عدالت و ملکه,عدالت و صغائر,عدالت و مروت}, url = {https://raj.smc.ac.ir/article_2289.html}, eprint = {https://raj.smc.ac.ir/article_2289_d06cece424bbab84055d457f99854e04.pdf} }