%0 Journal Article %T امکان‌سنجی مسئولیت اخلاقی در قبال دیگران در خودگروی اخلاقی %J انسان پژوهی دینی %I مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی (ره) %Z 2251-6024 %A خوانساری, محمدامین %A صادقی, هادی %D 2020 %\ 02/20/2020 %V 16 %N 42 %P 127-142 %! امکان‌سنجی مسئولیت اخلاقی در قبال دیگران در خودگروی اخلاقی %K خودگروی %K لذت‌گرایی %K حب ذات %K مسئولیت اخلاقی %K اخلاق اجتماعی %K نوع‌دوستی %R 10.22034/ra.2019.92651.2217 %X این نوشتار به روش تحلیلی و توصیفی، امکان و منشأ مسئولیت اخلاقی در نظریه خودگروی را بررسی می‌کند. خودگروی اخلاقی نظریه‌ای هنجاری است که با تأکید بر ارزش‌های خودگرایانه، انسان را صرفاً مسئول تأمین منافع شخصی می‌داند. یعنی آدمی باید به دنبال بیشترین خیر برای خود و فارغ از دیگران باشد. از جمله مسائلی که این نظریه در تبیین و توجیه با آن مواجه است مسئله «دیگری» و «مسئولیت اخلاقی» در قبال دیگران است؛ «دیگری» موضوعی جدی است و بسیاری از ارزش‌های اخلاقی در پیوند با دیگران ارزش و معنا پیدا می‌کند. نگاه خودگرایانه، به بی‌ارزشی اخلاق اجتماعی و نگاه ابزاری به دیگران می‌انجامد. انسان خودگرا برای ارضای لذت و شادکامی شخصی و تأمین رضایت خویش مسئولیت‌پذیر است و این نگاهی ابزاری و غیراصیل به مسئولیت اخلاقی در قبال دیگران است. هرچند امکان مسئولیت اخلاقی، در قبال خود یا مسئولیت اخلاقی غیراصیل در قبال دیگری، در این نظریه وجود دارد اما این تبیین موجب محاسبه‌گری و استفاده ابزاری از دیگران می‌شود. %U https://raj.smc.ac.ir/article_35461_c12f862d28246d76f82a9e79f1a59687.pdf