%0 Journal Article %T جسم انگاری متکلمان درباره نفس (از قرن سوم تا قرن هفتم هجری) %J انسان پژوهی دینی %I مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی (ره) %Z 2251-6024 %A قجاوند, مهدی %A طاهری, سید صدرالدین %D 2014 %\ 09/01/2014 %V 11 %N 31 %P 125-146 %! جسم انگاری متکلمان درباره نفس (از قرن سوم تا قرن هفتم هجری) %K متکلم %K جسم انگاری %K نفس %R %X نوشتار حاضر به بررسی جسم‌انگاری متکلمان در باب نفس پرداخته است. عموم متکلمان به‌جز معدود اشخاصی که با رویکرد عقلی - فلسفی هماهنگ شده‌اند، نفس را جسم می‌دانند؛ این جسم‌انگاری شامل عرضیت نفس، جسم لطیف، جزء لایتجزی و هیکل محسوس می‌باشد. در ادامه بحث، لوازم هریک از این نظریات مورد تحلیل قرار گرفته و سپس به بررسی مبانی فکری ایشان در اتخاذ رویکرد جسم‌انگارانه پرداخته شده است. رویکرد ظاهرگرایانه به نصوص دینی و دغدغه اثبات توحید در اتخاذ نظریه جسم‌انگاری کلامی، نقش مبنایی دارد. ازاین‌رو متکلمان تجرد را در انحصار خداوند قرار داده و ماسوای خداوند را در حدوث و زوال و جسمانیت می‌نشانند. نفس نیز به‌عنوان مخلوق الله از این قاعده مستثنا نبوده و برای احتراز از هر نوع تشبیه، اخذ این دیدگاه ضروری دانسته شده است. %U https://raj.smc.ac.ir/article_8229_85e86de12c073a6f10d62dd35e84d343.pdf