TY - JOUR ID - 21959 TI - نقش حرکت جوهری در تحول وجودی انسان JO - انسان پژوهی دینی JA - RA LA - fa SN - 2251-6024 AU - نجفی افرا, مهدی AU - سادات زیارتی, مریم AD - دانشیار فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز AD - دانشجوی دکتری فلسفه تطبیقی دانشگاه شهید مطهری Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 13 IS - 35 SP - 109 EP - 132 KW - حرکت جوهری KW - حدوث جسمانی نفس KW - عقل نظری KW - عقل عملی DO - 10.22034/ra.2016.21959 N2 - حرکت نشان از اشتداد هستی موجود متحرک دارد. لذا در تفکر صدرایی، حرکت امری وجودی است، نه ماهوی، ولی به دلیل اتحاد ماهیت با وجود، حرکت به جوهر نسبت داده می‌شود. معنای حرکت جوهری این است که هر صورت حادث، مشتمل بر آثار و کمالات صور قبلی نیز هست و جریان حرکت به نحو «لبس بعد از لبس» است. اثبات حدوث جسمانی نفس، وحدت نفس با قوای آن و جامع اکوان ثلاثه بودن انسان، از دست‌آوردهای حرکت جوهری است. صدرا بر مبنای «حدوث جسمانی نفس» و «حرکت اشتدادی جوهری»، نفس انسانی را در آغاز، جسمانی می‌داند که با حرکت تکاملی، مادی- مثالی و سپس مثالی محض خواهد شد و سرانجام به مرتبة تجرد عقلی می‌رسد. نفس حقیقتی ذومراتب است که بدن، مرتبة نازلة آن است و هر فعل و انفعالی که در یک مرتبه رخ دهد، با فعل و انفعال در مراتب دیگر مرتبط است. UR - https://raj.smc.ac.ir/article_21959.html L1 - https://raj.smc.ac.ir/article_21959_c3a5e38149993174c0579cdeeff72c47.pdf ER -